การต้มคือการอักเสบ รูขุมขน (โครงสร้างที่ล้อมรอบรากผมและยึดผมไว้กับผิวหนัง) รูขุมขน และเนื้อเยื่อรอบ ๆ มีทั้งหนองและอักเสบอย่างเจ็บปวด ในบางกรณีหลายตัวติดกัน เดือด สามารถรวมเข้ากับสิ่งที่เรียกว่า สีแดงอมม่วง.
หากมีการสะสมของ furuncles เมื่อเวลาผ่านไปจะเรียกว่า วัณโรคสาเหตุที่ควรชี้แจงไม่ว่าในกรณีใด ๆ การแปลโดยทั่วไปสำหรับ furuncle คือไฟล์ ต้นขา (นอกจากนี้ใบหน้า คอ, รักแร้, ก้นและบริเวณอวัยวะเพศก็เป็นเรื่องปกติเช่นกัน) อย่างไรก็ตามโดยหลักการแล้วส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายที่มีขนดกอาจได้รับผลกระทบ
การอักเสบเกิดขึ้นในบริเวณผิวหนังที่ได้รับบาดเจ็บน้อยที่สุดเนื่องจากการติดเชื้อแบคทีเรียซึ่งส่วนใหญ่เกิดในผู้ที่มีความอ่อนแอ ระบบภูมิคุ้มกัน. ในกรณีส่วนใหญ่เชื้อโรคคือ เชื้อ Staphylococcus aureus. ต้นขา ถือเป็นสถานที่ที่เปิดเผยสำหรับการพัฒนาของ furuncle เนื่องจาก furuncles มีแนวโน้มที่จะพัฒนาในสถานที่ที่มีแรงเสียดทานมากหรือมีเหงื่อออกมากขึ้น
แรงเสียดทานทำให้ผิวหนังถูกทำลายทำให้ง่ายขึ้น แบคทีเรีย ที่จะเจาะ สิ่งนี้เกิดขึ้นโดยเฉพาะกับกางเกงรัดรูปที่ ต้นขาหรือเนื่องจากถุงเท้ารัดเอวที่กระชับอยู่ด้านล่าง ขา. ชุดชั้นในที่รัดรูปเกินไป ขา ควรหลีกเลี่ยงการพันแขนด้วยเนื่องจากแรงเสียดทานที่เกิดขึ้นทำให้เกิดการสร้างขนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในผิวหนังที่พับที่ต้นขา (และใต้รักแร้ด้วย)
อีกเหตุผลหนึ่งสำหรับการวางตำแหน่งบนไฟล์ ขา คือการฆ่าเชื้อที่ไม่เพียงพอหลังการโกนจะทำให้เกิดขนฟูบ่อยขึ้น มิฉะนั้นปัจจัยส่งเสริมเพิ่มเติมคือโรคน้ำตาลที่มีอยู่หรือยังไม่ทราบสาเหตุ (โรคเบาหวาน mellitus). นอกจากนี้ควรหลีกเลี่ยงชุดชั้นในที่มีข้อมือขาที่รัดแน่นเกินไปเนื่องจากการเสียดสีที่เกิดขึ้นจะทำให้เกิดรอยย่นโดยเฉพาะบริเวณผิวหนังที่พับที่ต้นขา (และใต้รักแร้ด้วย) อีกสาเหตุหนึ่งของการวางที่ขาบ่อยๆคือการฆ่าเชื้อไม่เพียงพอหลังการโกนทำให้เกิดขนฟูบ่อยขึ้น มิฉะนั้นปัจจัยส่งเสริมเพิ่มเติมคือโรคน้ำตาลที่มีอยู่หรือยังไม่ทราบสาเหตุ (โรคเบาหวาน เมลลิตัส)
