การแปลถุงกระดูก
กรามเป็นที่แสดงอาการของ ถุงกระดูกโป่งพอง ค่อนข้างหายาก ตำแหน่งทั่วไปแทนคือโคนขา (lat. femur), tibia (lat.
tibia) และกระดูกสันหลัง อย่างไรก็ตามในน้อยกว่า 2% ของกรณี ถุงกระดูกโป่งพอง เกิดขึ้นในขากรรไกร ในกรณีนี้ซีสต์จะพัฒนาบ่อยขึ้นใน ขากรรไกรล่าง กว่าใน ขากรรไกรบน.
อาการของ ถุงกระดูกโป่งพอง ในขากรรไกรมีตั้งแต่ซีสต์ที่ไม่มีอาการไปจนถึงความผิดปกติของใบหน้าที่ทำให้เสียโฉมเนื่องจากถุงน้ำเติบโตอย่างมาก ในขากรรไกรสิ่งสำคัญอย่างยิ่งที่จะต้องแยกแยะความเป็นไปได้ที่จะเกิดถุงน้ำในหลอดเลือด เมื่อดำเนินการเสร็จสิ้นแล้วมาตรการวินิจฉัยทั้งหมดของถุงกระดูกโป่งพองของการแปลใด ๆ จะใช้: การถ่ายภาพในรูปแบบของรังสีเอกซ์และ MRI รวมถึง ตรวจชิ้นเนื้อ เพื่อตรวจสอบเนื้อเยื่อเพิ่มเติม
ดังนั้นการรักษาโดยทั่วไปในรูปแบบของการผ่าตัดก็จำเป็นเช่นกันในกรณีของถุงกระดูกโป่งพองในขากรรไกร ถุงกระดูกโป่งพองใน ต้นขา ถือเป็นการแปลโดยทั่วไป บางครั้งถุงน้ำใน ต้นขา เด่นชัดโดย ความเจ็บปวดซึ่งอาจแผ่เข้าที่ขาและหลัง
มิฉะนั้นถุงกระดูกโป่งพองบน ต้นขา ยังสามารถค้นพบเป็นการหาโอกาส ในคนอายุน้อยถึง 20 ปีถุงกระดูกโป่งพองที่ต้นขามักไม่ค่อยมีอาการ ในผู้ป่วยสูงอายุมีความเสี่ยงต่อกระดูก กระดูกหัก เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ
ไม่ใช่เรื่องแปลกที่พวกเขาจะนำเสนอด้วยไฟล์ กระดูกหัก ของต้นขาที่เกิดจากถุงกระดูกโป่งพอง เนื่องจากความต้องการพื้นที่เปาะทำให้โครงสร้างกระดูกอ่อนแอลงมีความเสถียรน้อยลงและอ่อนแอ กระดูกหัก แม้จะโหลดต่ำ ถุงกระดูกโป่งพองที่ต้นขาได้รับการวินิจฉัยโดยวิธี รังสีเอกซ์ และ MRI scan แล้วทำการรักษาโดยการผ่าตัด
