อีพิคาร์เดียม

พื้นที่ หัวใจ ประกอบด้วยชั้นต่างๆ ชั้นนอกสุดของ หัวใจ ผนังเป็น Epicardium (ผิวด้านนอกของหัวใจ) Epicardium ติดแน่นกับพื้น กล้ามเนื้อหัวใจ (หัวใจ เนื้อเยื่อกล้ามเนื้อ).

โครงสร้าง / จุล

หากต้องการทำความเข้าใจโครงสร้างทั้งหมดของเลเยอร์ควรพิจารณาอีกครั้งที่หัวใจทั้งหมด ด้านในสุดคือ เยื่อบุหัวใจเหนือชั้นที่หนาที่สุดคือชั้นกล้ามเนื้อ (กล้ามเนื้อหัวใจ). Epicardium อยู่ด้านบนของชั้นนี้เป็น "สารเคลือบผิว"

หัวใจทั้งหมดถูกปกคลุมอีกครั้งโดย เยื่อหุ้มหัวใจเยื่อหุ้มหัวใจซึ่งประกอบด้วยสองใบด้านในและด้านนอก Epicardium (ชั้นนอกสุดของหัวใจ) เป็นใบด้านในของ เยื่อหุ้มหัวใจ (pericardium) ซึ่งเรียกอีกอย่างว่า lamina visceralis ใบด้านนอกของ เยื่อหุ้มหัวใจ คือ lamina parietalis

ระหว่าง Epicardium / visceral lamina และ parietal lamina มีช่องว่างแคบ ๆ ช่องเยื่อหุ้มหัวใจซึ่งมีฟิล์มของเหลว แผ่นลามินา epicard / อวัยวะภายในสามารถแบ่งออกเป็นสองชั้น ชั้นนอกสุดที่หันหน้าไปทางช่องว่างคือ mesothelium

ด้านล่างนี้คือ subserosa มันแคบมากและประกอบด้วย เนื้อเยื่อเกี่ยวพัน. ด้านล่างนี้คือมหากาพย์ เนื้อเยื่อไขมันซึ่งเป็นส่วนเริ่มต้นของหลอดเลือดหัวใจ เรือ ตั้งอยู่.

ฟังก์ชัน

Epicardium สามารถผลิตสิ่งที่เรียกว่าสุราเยื่อหุ้มหัวใจซึ่งเป็นของเหลวในช่องว่าง (cavitas pericardii) ระหว่าง epicardium และใบที่อยู่ติดกันของเยื่อหุ้มหัวใจ มันเป็นของเหลวเซรุ่ม ปริมาณน้ำไขสันหลังประมาณ 10-12 มล. หน้าที่ของมันคือลดแรงเสียดทานระหว่างเยื่อหุ้มหัวใจทั้งสองใบระหว่างการทำงานของหัวใจ Epicardium จึงมีส่วนรับผิดชอบต่อการเคลื่อนไหวที่ดีของหัวใจที่สัมพันธ์กับสภาพแวดล้อม

โรค

ถ้าสุราเยื่อหุ้มหัวใจมีปริมาณเล็กน้อยเกินจะเรียกสิ่งนี้ว่า เยื่อหุ้มหัวใจไหล. สิ่งนี้สามารถเกิดขึ้นได้ในบริบทของ เยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ หรือ perimyocarditis ของเหลวที่สะสมมากขึ้นมีโอกาสมากขึ้นที่ฟังก์ชันการสูบฉีดของหัวใจจะลดลงเนื่องจากหัวใจไม่สามารถขยายตัวได้อย่างถูกต้องอีกต่อไปและทำให้เต็ม

ในกรณีที่เยื่อหุ้มหัวใจไหลออกมาก การหายใจ รู้สึกลำบาก (หายใจลำบาก) หากเยื่อหุ้มหัวใจถูกดูดซับการสะสมของของเหลวอาจเกิดขึ้นได้เร็วถึง 100-200 มล. เยื่อหุ้มหัวใจไหล สามารถวินิจฉัยได้ด้วยการตรวจด้วยคลื่นเสียง เยื่อหุ้มหัวใจ เจาะ ช่วยบรรเทา