Staphylococcus: การทดสอบและวินิจฉัย

พารามิเตอร์ห้องปฏิบัติการลำดับที่ 1 - การทดสอบในห้องปฏิบัติการบังคับ

  • จำนวนเม็ดเลือดเล็ก
  • การนับเม็ดเลือดแตกต่างกัน
  • พารามิเตอร์การอักเสบ - CRP (C-reactive protein) หรือ ESR (อัตราการตกตะกอนของเม็ดเลือดแดง)
  • สถานะปัสสาวะ (การทดสอบอย่างรวดเร็วสำหรับ: pH, เม็ดเลือดขาว, ไนไตรต์, โปรตีน, กลูโคส, คีโตน, ยูโรบิลิโนเจน, บิลิรูบิน, เลือด), ตะกอน, ถ้าจำเป็นในการเพาะเลี้ยงปัสสาวะ (การตรวจหาเชื้อโรคและตัวต้านทานนั่นคือการทดสอบที่เหมาะสม ยาปฏิชีวนะ สำหรับความไว / ความต้านทาน)
  • กวาดจากบริเวณบาดแผล (แบคทีเรียวิทยา: เชื้อโรคและความต้านทาน) หรือสุ่มตัวอย่างจากสถานที่ต่อไปนี้:
    • ช่องจมูกทั้งสองข้าง; กวาดเข้าไปในรูจมูกตรงกลางและด้านข้างประมาณ 1 ซม. โดยใช้ไม้กวาด
    • Swab pharynx (ผนังคอหอยด้านหลัง) และ (ต่อมทอนซิล)
    • Perineum (ภูมิภาคระหว่าง ทวารหนั​​ก และอวัยวะสืบพันธุ์ภายนอก ที่นี่: เช็ด perianal ผิว).
    • แผลเปื่อย
    • ตัวอย่างปัสสาวะ
  • Wg. MRSA: การระบุ Staphylococcus aureus:
    • การเพาะปลูกเมื่อ เลือด- บรรจุอาหารเลี้ยงเชื้อ - คัดกรองสารอาหาร วุ้น ด้วยการเพิ่ม ยาปฏิชีวนะ.
    • ความแตกต่างจาก coagulase-negative เชื้อ (เช่นโดยการทดสอบ coagulase)
    • อาจมีการยืนยันทางชีวเคมี
  • PCR (ปฏิกิริยาลูกโซ่โพลีเมอเรส, PCR) - การตรวจจับโดยตรงของ MRSA จากวัสดุดั้งเดิม

ข้อสังเกตในแง่ของพระราชบัญญัติการป้องกันการติดเชื้อสำหรับห้องปฏิบัติการคือการตรวจหาเชื้อโรคต่อไปนี้โดยตรง:

  • Staphylococcus aureus สายพันธุ์ที่ทนต่อ methicillin (MRSA); ข้อกำหนดการรายงานสำหรับการตรวจจับจาก เลือด หรือน้ำไขสันหลังหมายเหตุ: สำหรับการค้นหา“MRSA"จะต้องมีการแยกเชื้อ S. aureus ที่แยกตามลำดับและความต้านทานต่อ oxacillin หรือ cefoxitin นั้นได้รับการพิสูจน์แล้วอย่างไม่มีที่ติ

หมายเหตุเพิ่มเติม

  • การตรวจคัดกรองผู้ป่วยในโรงพยาบาลโดยทั่วไปเพื่อหาเชื้อดื้อยา Staphylococcus จากผลการศึกษาหนึ่งในการศึกษาหนึ่งครั้งสรุป: การตรวจคัดกรองตามกลุ่มเสี่ยงหรือตามแผนกมีประโยชน์มากกว่า