สาเหตุและการรักษาโรคอ้วน

พ่อแม่อ้วนลูกอ้วน - หมอส่งเสียงเตือน จำนวนผู้ที่มีอาการรุนแรง ความอ้วน ยังคงเพิ่มขึ้น เคล็ดลับเกี่ยวกับ อาหาร และ ลดน้ำหนัก ดูเหมือนจะมีผลเพียงเล็กน้อย สามารถทำอะไรได้บ้าง? ความอ้วน คือ มวล ปรากฏการณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศอุตสาหกรรม: จำนวน หนักเกินพิกัด ผู้คนเพิ่มขึ้นในอัตราที่น่าตกใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน ในวัยเด็ก. ความอ้วน จำกัด คุณภาพชีวิตและทำให้อายุขัยสั้นลง โรคอ้วนเป็นปัจจัยเสี่ยงของโรคต่างๆเช่น ความดันเลือดสูง (ความดันเลือดสูง).

ตั้งแต่น้ำหนักเกินไปจนถึงโรคอ้วน

ตามโลก สุขภาพ องค์กร (WHO) จำนวนคนอ้วนเพิ่มขึ้นเป็นสามเท่าในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา โรคอ้วนเล็กน้อยมีผลเสียเพียงเล็กน้อย สุขภาพ, เพื่อให้แน่ใจว่า. แต่มันก็เป็นสัญญาณแล้วว่ามีการใช้พลังงานไปกับอาหารมากกว่าที่จะบริโภค บ่อยครั้งที่เนื้อเยื่อไขมันส่วนเกินยังคงสะสมอยู่และ หนักเกินพิกัด กลายเป็นโรคอ้วน

โรคอ้วน: อาหารเป็นสาเหตุหลัก

ปัจจุบันชาวเยอรมันราวหนึ่งในห้าต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคอ้วนที่เป็นโรคดังกล่าว ในกลุ่มเด็กและวัยรุ่นมีประมาณ 15% หนักเกินพิกัด และ 6% เป็นโรคอ้วนจากการศึกษาของ Robert Koch Institute (การศึกษาของ KiGGS) นั่นหมายความว่าเด็กและวัยรุ่น 800,000 คนต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคอ้วน สำคัญอย่างยิ่ง: โรคอ้วนไม่ได้ ขึ้น ออก แต่จะเพิ่มขึ้นตามอายุ

เหตุผลหลักคือของเรา อาหาร: ไขมันมากเกินไปไขมันสูงเกินไป แคลอรี่. นอกจากนี้ยังจำเป็นต้องออกกำลังกายน้อยเกินไปเพื่อใช้ประโยชน์ส่วนเกิน แคลอรี่. ซึ่งหมายความว่าพลังงานจะไม่ถูกเผาผลาญ แต่ถูกเก็บไว้ในวันที่ฝนตก เฉพาะที่เหล่านี้ไม่เคยมาและทำให้ร้านค้าอ้วน ขึ้น. การมีน้ำหนักเกินมักจะทำให้คุณเฉื่อยชาและทำให้คุณหายใจไม่ออกอย่างรวดเร็วซึ่งในทางกลับกันก็ไม่ได้ส่งเสริมความสุขในการออกกำลังกายอย่างแน่นอน ดังนั้น น้ำหนักเกินและโรคอ้วน เป็นปัญหาโลกแตกที่มีคนจับได้มากขึ้นเรื่อย ๆ

ระดับความอ้วน

ไม่ว่าน้ำหนักจะยังอยู่ในช่วงปกติมีน้ำหนักเกินหรือโรคอ้วนได้รับการพัฒนาแล้วสามารถพิจารณาได้ด้วย ดัชนีมวลกาย (BMI). ค่าดัชนีมวลกายสัมพันธ์กับน้ำหนักกับส่วนสูง (BMI = kg / m²) โดยมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยขึ้นอยู่กับอายุ สำหรับน้ำหนักปกติค่าดัชนีมวลกายจะอยู่ในช่วง 18.5 ถึง 24.9 สำหรับน้ำหนักตัวเกิน 29.9 สิ่งที่เหนือกว่านี้คือโรคอ้วน

ซึ่งมักจะแบ่งย่อยออกเป็นสามองศา - ระดับความอ้วน I มาจากค่าดัชนีมวลกาย 30, โรคอ้วนเกรด II จากค่าดัชนีมวลกายที่ 35 และโรคอ้วนเกรด III (โรคอ้วนลงพุง) จากค่าดัชนีมวลกาย 40 ตัวอย่างเช่นผู้หญิงสูง 170 ซม. มีโรคอ้วนเกรด I จากน้ำหนัก 87 กิโลกรัมในขณะที่โรคอ้วนมีน้ำหนักอยู่ที่ 116 กิโลกรัม